Dieta....

Bedąc na wakacjach, w pierwszej połowie lipca, doszłam do wniosku, że jednak jest mnie trochę ,,zadużo,,...

Wedłóg BMI znajdowałam się na samym początku wagi idealnej, czyli SUPER! no bo 58 kg przy 169 to niby nie dużo.
Jednak wizualnie mój brzuch wołał o pomstę do nieba... Tak też ustaliłam plan, dokonałam pomiaru mojej masy tłuszczowiej, pożyczyłam sobie orbitrek, zwiększyłam psu limit spacerów (biegać nie cierpię...), ograniczyłam stopniowo jedzenie do ok 900/800 kcal, żeby efekt był szybszy :P

Taki znów szybki nie był, wczoraj ustaliłam 9 kg mniej i w wymiarach mojej oponki całe 7 cm mniej... i dalej ani drgnie... to przeklęte 7 cm od 2 tyg. się utrzymuje a waga spada... :/

Tak też wczoraj zawiesiłam dietę, miałam pozostać przy brzuszkach (może to wina mięśni? ich braku :P ?)... Tylko ten już raz jeden jedyny dzwoniąc do M. wlazłam sobie na orbitreka, nie odebrał, więc równie szybko chciałam zejść i tak też 30 minut później byłam w szpitalu :D

Jaką trzeba być łamagą, że wsadzić pół stopy między metal trzymający pedał a obudowę? Tyłem ją wsadzić ?
Szarpnęłam odruchowo, palce jednak zostały :D chrup chrup chrup... i pozamiatane... przez najbliższe 3 tygodnie siedzę i zawiązuję sadełko na nowo :P .... I to by było na tyle kolejnej przygody z odchudzaniem, wg BMI mam niedowage hahahaha ! No i połamane, powybijane palce oraz skręcone śródstopie, jakkolwiek dziwnie by to nie brzmiało...  a M. dziś wywozi mojego przyjaciela ćwiczeń :( Zdjęcia sobie daruje...